با ویلچر برقی ات آمدی که حکایت از بال شکسته ات داشت اما من این محدودیتت رو ندیدم قلب مهربانت را دیدم که ویژگی برجسته و بزرگ قدرشناسی و محبت را در خود جای داده بود.
خنده زیبایت را دیدم که روزم را ساخت
بوی گل سرخی را استشمام کردم که به من طراوت زندگی بخشید.
مهربانم: با چرخیدن ویلچرت جهان نیز می‌چرخد…
جهانی که تو ساخته ای
جسم نشسته تو بلندتر از قامت هر ایستاده ای سر به آسمان می‌آید و تو چرخها را میدوانی تا قصیده ی بلند توانایی ات را بخوانی…
با تمام وجود روح و فکر با معرفتت را حس کردم و در من این مهربانیت تا ابد نهادینه شد.
مهربان خنده رو ،پسر با استعداد، دانشجوی برتر ‌ترم دوم کاردانی نرم افزار
شادی و موفقیت تو آرزوی همیشگی ماست..